Көп отбасылар классикалық білім беру жүйесінен бас тартып, үй немесе клуб-отбасы кеңістігінің нұсқаларын таңдауда. Практикалық қызметке бейімділік, формалды талаптарды қабыл алмау, ата-аналардың білім алуға деген сүйіспеншілікті оятуға деген ұмтылысы, қарапайым мектептегі ыңғайсыз кесте немесе жай ғана еркіндікке деген сүйіспеншілік-әртүрлі себептер ата-аналарды баланы балама оқытуға ауыстыруға итермелеуде. Сонымен қатар, ата-аналардың өзінің қабілетін жүзеге асыруға және өзінің шығармашылық және кәсіби әлеуетін ашуға деген сұранысы бар. Статистикаға сәйкес, үйден оқитындар білім алуға уақытты азырақ жұмсайды, оқытуда балалардың күшті жақтары мен мүдделері көбірек ескеріледі, көптеген ата-аналар үшін қорқынышты болып табылатын құрдастардың зиянды ықпалы жоқ. Сонымен қатар, ата-аналар педагогикалық процестің кураторы рөлін өзіне алуға, бағдарламаның меңгерілуін және күн тәртібін бақылауға мәжбүр. Ата-аналар мен балалардың еркіндігінің арасында қалайша тепе-теңдікті табуға, жеке бас шекараларын сауатты құруға және баланы тұлға ретінде өсіруге мүмкіндік беретін тәсілді таңдауға тырысып көреміз.